Foto zmiany

Losowy album

Zostań współautorem !

Napisz do nas


Nasze Statystyki Odwiedzin
Hasło - sprawdzam
stat4u

Muwersi z Nienadówki


Wesele naszych dziadków


Projekt : „ Wesele naszych dziadków”
Opiekun : Panie Iwona Słobodzian, Małgorzata Sztorc

Uczestnicy: Sobota Dominik, Smoła Magdalena, Baran Izabela, Trzeciak Katarzyna, Chorzępa Bartosz, Ożóg Magdalena, Mełech Zofia, Tęcza Monika, Bełz Zuzanna, Bełz Weronika, Chorzępa Nikola, Wójcik Bartłomiej, Kuca Julia, Rzeszutek Ewelina, Prucnal Marta, Ożóg Łukasz.

1. Wybraliśmy ten temat, ponieważ w naszej miejscowości, w Nienadówce w latach siedemdziesiątych zebrała się grupa ludzi, która wpadła na pomysł opracowania scenariusza „Wesela nienadowskiego”. Wystawiane było ono z okazji różnych świat np. dożynek nie tylko w Nienadówce, ale również wystawiano je w pobliskich miejscowościach. Wśród występujących byli nasi pradziadkowie i dziadkowie. Oni to właśnie bardzo nam pomogli, opowiadając o dawnych zwyczajach i obrzędach weselnych, jakie panowały w naszej miejscowości i okolicy.

 

2. Naszym głównym celem było pogłębienie,  przybliżenie, a przede wszystkim przypomnienie dawnych obrzędów i zwyczajów weselnych. Nasze działania miały na celu ochronić stare zwyczaje i obrzędy od zapomnienia, ponieważ  nasi dziadkowie są coraz starsi i nie chcemy, aby te tradycje odeszły razem z nimi. Podejmując się pracy nad tym projektem udokumentowaliśmy go. Przeprowadziliśmy wywiady z naszymi dziadkami oraz rodzicami. Chcieliśmy też „odkurzyć” jakby te zwyczaje, o których mało kto pamięta.

 

3. Nasze zadania.

 

Zadanie 1. Wywiady z naszymi dziadkami

Po pierwsze zrobiliśmy zebranie naszej grupy, po wielkiej burzy mózgów udało nam się dojść do porozumienia. Wybraliśmy temat „Wesele naszych dziadków” chcieliśmy porównać dawne zwyczaje z obecnie panującymi, a także chcieliśmy ocalić od zapomnienia dokonania naszych dziadków. Każdy z nas miał przeprowadzić wywiad na temat dawnego wesela i zgromadzić wszystkie stare zdjęcia dotyczące wesela. Skanowaliśmy zdjęcia, stworzyliśmy bazę starych zdjęć.

Dziadziuś Zosi jako jeden z autorów scenariusza „Wesele nienadowskie” przybliżył w wywiadzie

w jakich okolicznościach powstał ten zespół, jak wyglądała praca nad nim, a przede wszystkim opowiedział o starych obyczajach weselnych w Nienadówce. Również wywiady przeprowadziły ze swoimi dziadkami Monika, Madzia i Weronika. Oprócz tego jak przebiegało dawne wesele koleżanki dowiedziały się jakie potrawy były podawane podczas tej uroczystości. Były to bułka z masłem, suchy ser i oczywiście kawa.

Może niektórym wydawać się to dość dziwne, ale wtedy takie były czasy i dla wszystkich te dania były największymi przysmakami. Natomiast Bartek dowiedział się, że do ślubu Państwo Młodzi jechali bryczką, którą ciągnęły konie. Dalszy orszak pojazdów to były wozy i konie. Zgromadziliśmy około 50 starych zdjęć, które zamieścimy na wystawie.




Zadanie 2. Spotkanie z autorką scenariusza „Wesele nienadowskie” panią Genowefą Biernat.
22 marca zaprosiliśmy do naszej szkoły Panią Genowefę Biernat, która była wraz Panem Ludwikiem Szczygłem autorką scenariusza „Wesele nienadowskie”. Dzięki tej sztuce nasi dziadkowie chcieli przypomnieć dawne zwyczaje weselne panujące w Nienadówce. Pani Genowefa w barwny sposób przybliżyła nam atmosferę tych występów.

 Wspominała, że Pannę Młodą grała pani Zofia Szczygieł zaś w Pana Młodego najpierw wcielił się pan Franciszek Bełz, a później Jan Pikor. Ważnymi postaciami byli: Swaska (Genowefa Biernat), Drużba (Jan Maziarz) i Starosta (Stanisław Niemiec). W przedstawieniu, rodzicami Panny Młodej byli pan Józef Krzyśko oraz pani Emilia Nowak, a Pana Młodego Henryk Krzyśko i Aniela Sroczyk.

W przedstawieniu wiernie starano się odtworzyć dawne nienadowskie wesele. Możemy się z niego dowiedzieć, że zazwyczaj odbywało się ono w zapusty. Przygotowania do przedstawienia trwały przez kilka miesięcy. Próby odbywały się codziennie. Również dawne stroje podkreślały tamte czasy.

 Panna Młoda była ubrana w białą spódnicę i gorset, a chłopi mieli na sobie płótniankę oraz lniany kapelusz. Dawniej wesela trwały trzy dni. W pierwszym dniu drużki tkały wianki, w drugim młoda para wraz z gośćmi jechali do kościoła, gdzie dostali błogosławieństwa. Po ślubie zapraszano wszystkich na wesele u panny młodej. Podawano bułkę z masłem, kasiok, kapustę z grochem oraz piwo w glinianych dzbankach. Po uczcie wszyscy tańczyli i śpiewali. Dzięki temu przedstawieniu zrozumieliśmy, ze wiele tradycji weselnych przetrwało do dzisiaj. Są nimi: rzucanie cukierków dla dzieci oraz zastawy.

Ze spotkania z Panią Genowefa byliśmy niezmiernie zadowoleni, w naszej pamięci najbardziej utkwiły piękne przyśpiewki. „Spodobały mi się siwe gołębisie….”

Dokładny przebieg z tego spotkania zarejestrowaliśmy w formie elektronicznej.


Zadanie 3. Warsztaty z panią Marią Boho
W drugim półroczu niektóre osoby z naszej grupy raz w tygodniu uczestniczyły w warsztatach szydełkowania, które prowadziła jedna z mieszkanek Nienadówki Pani Maria Boho. Pani zapoznała nas z tajnikami szydełkowania, opowiadała jak w dawnych czasach wyglądało wiano panny młodej, co się na nie składało. Pokazała stare piękne serwety, które sama otrzymała od swojej mamy. Dziewczyny biorące udział w warsztatach były zadowolone, że Pani Maria przekazała im cenne wiadomości i pokazała jak można robić cudne serwetki. Byliśmy dumni, że mogliśmy zaprezentować nasze prace na wystawie w bibliotece oraz nabyliśmy umiejętności szydełkowania.



Zadanie 4. Udział w wojewódzkim konkursie „Moja miejscowość i region są piękne”
19 kwietnia 2012 roku odbyło się w Zespole Szkół Nr 2 w Nienadówce podsumowanie wojewódzkiego konkursu „Moja miejscowość i region są piękne”. Celem konkursu było zaangażowania uczniów i ich środowisk do aktywnego poznania swojej małej ojczyzny oraz odkrywania jej piękna, walorów historycznych, kulturowych i obyczajowych.

 Honorowy patronat nad konkursem objęli: Pan Stanisław Ożóg poseł na Sejm RP, Pan Andrzej Ożóg Burmistrz Gminy i Miasta Sokołów Młp. oraz Dyrektor Muzeum Okręgowego w Rzeszowie Bogdan Kaczmar, którzy sami wręczali nagrody zwycięzcom konkursu. Część osób z naszej grupy MUWERSÓW oczywiście wzięła udział w tym zadaniu. Madzia Ożóg w formie pamiętnika opisała
dawne zwyczaje związane z dożynkami, a Madzia Smoła w swoim w liście zachęcała koleżankę z innej miejscowości do odwiedzenia Nienadówki i przybliżała piękno dawnych obyczajów związanych z dawnym weselem. Obie Madzie zostały laureatkami IX edycji tego konkursu i odebrały nagrody z rąk Pana Burmistrza Andrzeja Ożoga. Jesteśmy dumni z naszych koleżanek !


Zadanie 5. Warsztaty z Panią Etnolog
Dnia 16 maja 2012r. odbyły się warsztaty z Panią Justyną Orlikowską, która przyjechała z Warszawy. Tematem warsztatów były zagadnienia dotyczące etnografii. Poprzez ciekawe ćwiczenia mogliśmy wejść w rolę etnologa lub tubylca i nauczyć się sposobów niekonwencjonalnego porozumiewania się w celu zdobycia niezbędnych, dla badacza tradycji, informacji. Następnie
Pani Justyna opowiedziała nam o obrzędach i zwyczajach związanych z weselem.

Warsztaty trwały od godz. 1330 do 1730 . Czas ten upłynął nam bardzo szybko i przyjemnie, doskonale się bawiliśmy. Dowiedzieliśmy się czym zajmuje się etnolog, a to co my robimy, jest bardzo blisko związane z pracą etnologa. Spotkanie to wzbogaciło nasz warsztat pracy. Było super:)

Zadanie 6. Noc Muzeów - Rzeszów 2012
Noc Muzeów 2012 miała miejsce z 19/20 maja. O godzinie 1800 wyjechaliśmy z Nienadówki do Rzeszowa spragnieni nocnych wrażeń. Naszym głównym celem było Muzeum Etnograficzne im. Franciszka Kotuli. Po długim staniu w kolejce muzeum otworzyło dla nas swoje podwoje. Mogliśmy obejrzeć wystawę „Na co dzień i od święta. Odzież i stroje w społecznościach wiejskich
w Rzeszowskiem w XIX i XX w.” Następnie w Muzeum Mleczarstwa poznaliśmy niekonwencjonalne metody wyrobu masła. Zobaczyliśmy wirowanie mleka w zabytkowej, półprzemysłowej wirówce firmy Alfa Laval. Na koniec zwiedzania uczestniczyliśmy w wyrobie masła i degustowaliśmy je z wiejskim chlebem. Oczywiście zaliczyliśmy jeszcze trasę podziemną „Rzeszowskie piwnice”, Muzeum Dobranocek, a na koniec mogliśmy obejrzeć sztukę wystawioną przez aktorów z Teatru Maska "Niech żyje cyrk!"

Wyjazd ten wzbogacił naszą wiedzę na temat Podkarpacia. Miło spędziliśmy nocne godziny w stolicy naszego województwa.


4. Do naszego projektu wnieśli oczywiście bardzo dużo nasi dziadkowie dzieląc się z nami swoimi wspomnieniami z czasów swojej młodości. Mogliśmy też skorzystać z ich albumów, w których znajdowały się piękne stare zdjęcia. Bardzo ważną rolę odegrała Pani Genowefa Biernat długoletnia sołtys naszej wsi. Pani Genowefa jest bardzo aktywną kobietą mimo swojego podeszłego wieku. Była jedną z osób, które opracowały i odegrały wesele nienadowskie. Bardzo lubi opowiadać o okresie kiedy ten scenariusz powstawał, szukaniu aktorów wśród mieszkańców Nienadówki, którzy mogli by odegrać poszczególne role, próbach przygotowywaniu strojów oraz odgrywania tego wesela w różnych miejscowościach naszego regionu. Kolejną osobą była Pani etnolog Justyna Orlikowska, która uzupełniła nasze informacje o nowe wiadomości związane z weselem. Wytłumaczyła nam na czym polega praca etnologa, dzięki temu poczuliśmy się jak prawdziwi etnolodzy, a to bardziej zmobilizowało nas do pracy i przekonało nas, że nasza praca ma bardzo głęboki sens.

 

5. W trakcie realizacji projektu zapoznaliśmy się z tradycjami i zwyczajami związanymi z dawnymi weselami, jakie miały miejsce nie tylko w naszej miejscowości. Mogliśmy porównać je z obecnie panującą modą weselną. Od naszych Dzidków dowiedzieliśmy się, że byli oni nie tylko autorami, ale i aktorami odtwarzającymi dawne nienadowskie wesele.

 

6. Zgromadzone informacje oraz zdjęcia zaprezentujemy w formie wystawy podczas szkolnego dnia projektu dla uczniów całej szkoły, podczas spotkania z rodzicami z okazji wręczania listów gratulacyjnych z okazji zakończenia roku szkolnego oraz przygotujemy prezentacje Multimedialną na ten temat.

 

7. Nasze projekty przedstawimy na forum szkoły, zostaną także zaprezentowane na stronie biblioteki oraz nasza grupa będzie pracowała nad prezentacjami multimedialnymi, plakatami i na pewno zaprosimy naszych dziadków, którzy bardzo nam pomogli w realizacji projektu pt. ,,Wesele naszych dziadków’’.

 

8. Po raz pierwszy uczestniczyliśmy tak w poważnym projekcie. Był on bardzo pracochłonny, wymagał od nas wiele poświęcenia, mnóstwo czasu. Dzięki realizacji projektu odświeżyliśmy dawne rodzinne wspomnienia, nasi dziadkowie wrócili pamięcią do swojej młodości i dzięki temu przekazali nam to co dzięki realizacji tego projektu mogło umknąć bezpowrotnie. Było wiele zabawnych tematów i chwil, które spędziliśmy razem w naszym zespole, zdarzały się momenty, w których było ciężko, ale pomimo tego nasz projekt został zrealizowany i wszystko wyszło OK.

 

9. Największą trudność sprawiały nam terminy.

 

10. Realizaująć projekt raz jeszcze na pewno bylibyśmy bardziej systematyczni.

 

Materiał pochodzi ze strony EduTuba




About | Privacy Policy | Sitemap
Copyright © Bogusław Stępień - 08/05/2013